Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza
im. dr. Henryka Hanasiewicza

Historia i dzień dzisiejszy

Budynek Placówki Opiekuńczo Wychowawczej

Uchwałą  Nr III/49/2014 Rady Miasta Rzeszowa w dniu 30.12.2014 Pogotowie Opiekuńcze w Rzeszowie otrzymało nazwę Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza oraz imię dr. Henryka Hanasiewicza. Placówka to kontynuator wieloletniej tradycji Państwowego Pogotowia Opiekuńczego w Rzeszowie istniejącego od 1977 roku. Powołane w 1977 roku Pogotowie Opiekuńcze przejęło w użytkowanie będący w toku remontu kapitalnego budynek od Państwowego Domu Dziecka . Powołana na stanowisko dyrektora, mgr Janina Olko z wielkim zaangażowaniem realizowała zadania związane z zaopatrzeniem w materiały budowlane, urządzenia, armaturę i wyposażenie aby móc przyjąć pierwszych mieszkańców.

Budynek Unii Lubelskiej 4

 

 

Dyrektorem placówki od 1997 roku jest Jolanta Milewska,  nazwana kiedyś przez jedną z naszych wychowanek „ policjantką z Miami”, ponieważ „zawsze wszystko  widzi, słyszy i często pojawia się tam, gdzie nikt by się jej nie spodziewał”.

Mówiąc o powstaniu Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej należy cofnąć się w czasie o prawie 100 lat i wspomnieć jej patrona i fundatora, rzeszowskiego filantropa, właściciela wielkiego majątku, który jego znaczną część przeznaczył na pomoc dla najuboższych i potrzebujących. Mowa o Henryku Hanasiewiczu, który po ukończeniu prawa na Uniwersytecie Lwowskim osiedlił się w naszym mieście. Zdolności adwokackie , a także solidność i prawość charakteru zyskały mu dużą popularność wśród klientów. Wobec braku własnych dzieci, cały swój majątek zapisał na różne cele społeczne.

Testamentem z dnia 3 grudnia 1922 roku stworzył fundację na cele publiczne. Jedyną, właściwie zrealizowaną i do dnia dzisiejszego czynną częścią zapisu fundacji jest posesja, willa z ogrodem przy ul. Unii Lubelskiej, w której według zapisu miał być przytułek pod wezwaniem Dzieciątka Jezus dla „ osłabionych dzieci wyznania chrześcijańskiego, narodowości polskiej pochodzących z miasta Rzeszowa, potrzebujących pielęgnacji w rekonwalescencji”. Tak więc willa dr Hanasiewicza służy dzieciom potrzebującym pomocy do dnia dzisiejszego.

Dr praw Henryk  Hanasiewicz zmarł w 1923r. w  Rzeszowie i tutaj też został pochowany w skromnym grobie na Starym Cmentarzu. Nasi wychowankowie odwiedzają to miejsce , opiekują się grobem i pamiętają o zapaleniu zniczy.

Przez kolejne dziesięciolecia modernizowana była infrastruktura placówki. Dostosowywanie pomieszczeń do realizacji nowych zadań i poprawienie ich funkcjonowania jest procesem ciągłym i trwającym do dnia dzisiejszego. Obecnie Placówka jest miejscem które spełnia wszystkie standardy opieki i wychowania.

Placówka posiada  dwa budynki, w których znajdują się sypialnie dwu, trzy i pięcioosobowe, pokoje do nauki, pokój zabaw dla dzieci i świetlicę dla młodzieży, bibliotekę, gabinet pielęgniarski, aneksy kuchenne, siłownię, pracownię komputerową i techniczną, gabinety specjalistyczne do terapii. Mamy własny plac zabaw z przyrządami. Baza lokalowa jest bardzo dobrze wyposażona.

Nasza placówka dysponuje 25 miejscami. Skupia wychowanków wymagających zindywidualizowanych oddziaływań. Każdy z nich ma odrębną, niepowtarzalna biografię i własne, w swoisty sposób odczuwalne przykre doświadczenia życiowe, niejednokrotnie traumatyczne .

Jesteśmy jedną z nielicznych placówek opiekuńczo–wychowawczych, która przyjmuje dziewczęta będące w ciąży. Nasz autorski Program „ Nie jesteś sama”  pomaga im w tej trudnej i złożonej sytuacji. Pozwala zaakceptować ciążę, podołać nowym obowiązkom i wejść w rolę matki, będąc jeszcze dzieckiem. Program ten skierowany jest także do wychowanek z grup ryzyka przedwczesnym macierzyństwem.


Kadra pogotowia to wysoko wykwalifikowani pracownicy różnych specjalności. Wszyscy biorą czynny udział w procesie socjalizacji i dzieci i młodzieży .

Od sierpnia 1978 roku do pogotowia opiekuńczego przyjęto prawie 2000 wychowanków. Po opuszczeniu placówki, dzieci zostały umieszczonych w Domach Dziecka, powróciły do rodziny biologicznej, lub zostały doprowadzone do do MOW i SOSW. Pozostali wychowankowie zostali umieszczeni w innych placówkach wychowawczych i resocjalizacyjnych.

Pedagog, psycholog terapeuta i socjoterapeuta zajmują się szeroko pojętą pomocą dziecku i rodzinie. Diagnozują, opiniują, prowadzą zajęcia specjalistyczne z wychowankami. Grupy wychowawcze objęte są zintegrowanymi działaniami. Pod opieką i nadzorem wychowawców dzieci uczestniczą w różnych zajęciach.

W czasie wolnym podopieczni biorą udział w różnorodnych zajęciach, wzbudzających i  rozwijających ich  zainteresowania i pasje. Na zajęciach plastycznych wykorzystując różnorodne techniki plastyczne wychowawcy  pokazują dzieciom, że działalność artystyczna może być przyjemna i stać się jedna z ulubionych form  spędzania wolnego czasu.

W warsztacie do majsterkowania, chłopcy wykonują różne elementy dekoracyjne do inscenizacji i naprawiają elementy meblowe, które wcześniej zniszczyli, zdobywają umiejętności niezbędne do samodzielnego życia.

Urodzinowe torty, pyszne desery, tosty, czy pizza, to efekt naszych zajęć kulinarnych. Efekt jest podwójny: uczta dla ciała, ale także umiejętność samodzielnego radzenia sobie w kuchni. Systematycznie obchodzimy Święto Znaków Zodiaku, tj.  urodziny  wszystkich  naszych dzieci. Jest dużo ciepła i radości.


Zajęcia umuzykalniające pełnią także funkcję  terapeutyczną relaksacyjną, szczególnie wtedy, gdy zamieniamy się rolami. Kształcimy przyszłych raperów.
Różne formy zabaw tanecznych i rytmicznych korzystnie wpływają na sferę aktywności naszych dzieci. Każda prezentacja przygotowanej inscenizacji pozostawia niezapomniane przeżycia.

Na zajęciach sportowych uprawiamy różne dyscypliny: indywidualne i zespołowe.